آیا روی خورشید آتش وجود دارد؟

دانشمندان به این مواد می‌گویند پلاسما. حالا ما نشمردیم ببینیم ماده چند حالت دارد ولی این حالت‌ها قطعا محدود به سه حالت سنتی جامد و مایع و گاز نیست. پلاسما گاهی به عنوان چهارمین حالت ماده شناخته می‌شود. گرچه اگر بخواهیم انصاف دهیم، شاید رتبه نخست فراوانی ماده قابل دیدن در جهان متعلق به حالت پلاسما باشد. در سطح خورشید میدان‌های مغناطیسی موضعی (ولی بسیار غول‌آسایی) پیدا می‌شود که به پلاسمای سطح خورشید شکل‌ شعله‌های عظیم نعل‌اسبی می‌دهد (قطر بعضی از این نعل‌اسب‌های پلاسمایی- مغناطیسی چندین برابر قطر زمین است)؛ همان‌طور که میدان مغناطیسی آهن‌ربا می‌تواند براده‌های آهن را در خطوط میدان مرتب و منظم کند. این مواد داغ ربطی به سوختن و فرایندهای اکسایشی ندارند (پس با آتش‌های معمول ما تفاوت دارند) اما فارغ از اینكه از چه اتم‌هایی تشکیل شده اند و چرا داغ هستند (امیدواریم که خودتان منشأ حرارت خورشید را بدانید) به عنوان پلاسمای کم دما و فروزنده، شبیه آتش‌های معمول هستند. شاید تعجب‌آور باشد؛ اما شعله آتشی که از اکسایش سریع مواد سوختی به وجود می‌آید، یک پلاسمای  کم دما است. برای اینكه پلاسما بودن شعله آتش را آزمایش کنیم می‌توانیم از میدان‌های الکتریکی پرقدرت استفاده کنیم. خوشبختانه امکان این آزمایش برای دانشمندان خانگی جوان وجود ندارد، بنابراین خودتان را خسته نکنید و دم‌پر آتش و الکتریسیته هم نپرید. ان‌شاءالله اگر روزی قرارشد گوشه‌ای از علم را که به پلاسما مرتبط است جابه‌جا کنید، ابزارش را به دستتان می‌دهند. فعلا بهتر است خوب مطالعه کنید و به سایت دانستنیها سر بزنید تا فیلم مربوط به آزمایش آتش شمع در میدان الکتریکی را در آنجا ببینید. در این آزمایش می‌بینیم که چطور میدان مغناطیسی حاصل از پتانسیل‌های بزرگ الکتریکی شکل شعله آتش را فتیله‌پیچ می‌کند. به‌علاوه در زمان تخلیه الکتریکی، قوس الکتریکی به جای هوا ترجیح می‌دهد از میان آتش (و حتی از میان دودی که پس از خاموش‌شدن آتش بلند می‌شود) عبور کند و باز هم شکل آن را تغییر می‌دهد. اگر هم خیلی دوست داشتید آزمایش را خودتان از نزدیک ببینید پیشنهاد ما این است که با هماهنگی مسؤولان آزمایشگاه مدرسه، در شرایط ایمن امکان آن را فراهم کنید.