اتم های هیدرژن واکسیژن در آب از قبل با هم واکنش دارند ودوباره سوختن – یا واکنش را نشان نمی دهندمگر واکنش آنها معکوس شود وتنها را ه انجام آن هم الکترولیز است .واقعیت این موضوع در مولکول آب نهفته است که در آن پوسته های الکترون یا همان اربیتال ها پر شده اند .
همان طور که می دانید الکترون ها به حول هسته یا مرکز اتم مدارگردی می کنند . عماصر مختلف نیز از هسته هایی با ابعاد مختلف برخوردارند . از طرفی هر پوسته یه مدار هسته می تواند تنها شمار محدودی از الکترون ها را در خود نگه دارد واگر ظرفیت حداکثری یک پوسته یا اربیتال پر نشود ،عنصر مربوط واکنش پذیر تر خواهد شد ولی وقتی ترکیب صورت بگیرد ،اتم ها دست به شرکت گذاری الکترون های خود می زنند وبرای تشکیل یک ترکیب کمتر واکنش پذیر اربیتال های هسته ای را تکمیل می کنند .
بنابر این بر اساس یک قانون پایه شیمی که نمی توان خصوصیاتی از یک ترکیب را از خصوصیات متشکله آن به دست آورد ، وقتی دو عنصر هیدروژن واکسیژن برای تشکیل ترکیب آب متحد می شوند ،در واقع ترکیبی پایدارتر تر از آنچه خود به تنهایی بودهاند را تدارک می بینند ودیگر نمی توان انتظار خصوصیات واکنشی مجزای هر کدام را داشت .