در حال حاضر از انرژی زمین گرمایی در بسیاری از نقاط جهان و در کاربردهای مختلف، در سطح وسیعی استفاده می شود.
مقدار کنونی انرژی زمین گرمایی می تواند جوابگوی نیاز فعلی و حتی بیش از ان باشد و بهره برداری از ان، مسقل از شرایط جوی بوده و قابلیت براورده کردن نیاز کنونی و اتی بشر را دارد.
منشا انرژی زمین گرمایی، ناشی از گدازه ها وهمچنین واکنش های هسته ای اعماق زمین است و در صورتی که بیش از مقدار بازیابی ان بهره برداری نشود، یک انرژی تجدیدپذیر محسوب می شود.
گرچه نقاط خاصی از جهان از لحاظ تمرکز منابع انرژی زمین گرمایی نسبت به سایر نقاط غنی ترند، اما در اغلب کشورها، منابع ارزشمندی از این نوع انرژی وجود دارد که می تواند به عنوان منابع انرژی بومی ان کشور در نظر گرفته شود.
به طور متوسط دمای زمین به ازای هر 100 متر عمق، 3 درجه سانتی گراد افزایش میابد. این بدان معنی است که که اگر در عمق 2 کیلومتری زمین دما حدود 70 درجه سانتی گراد باشد، انگاه در عمق 3 کیلومتری دما به حدود 100 درجه سانتی گراد می رسد.
تنها منابع انرژی زمین گرمایی که هم اکنون از آن ها استفاده تجاری می شود، اب های گرم و بخارهای داغی است که در قسمت های با عمق کم یا متوسط پوسته ی زمین ( 100 تا 4500 متر )، درون گسل ها یا خلل و فرج سنگ های متخلخل قرار گرفته اند.